Nasz system żywnościowy jest chory i wymaga leczenia. Jednym z jego środków zaradczych jest zbadanie sposobów zapobiegania i ograniczania ogromnego marnotrawstwa żywności, które obecnie wytwarza ludzkość. Najlepsze marnowanie żywności to brak marnowania żywności. Oczywiste jest, że obecne łańcuchy dostaw żywności są notorycznie nieefektywne i wykazują słabości od początkowej produkcji rolnej po ostateczną konsumpcję gospodarstw domowych. Te nieefektywności mają globalne bezprecedensowe znaczące skutki społeczne, środowiskowe i gospodarcze. Na poziomie europejskim marnowanie żywności to 88 milionów ton rocznie, a związane z tym koszty ekonomiczne szacowane są na 143 miliardy euro. Straty i marnotrawienie żywności oznaczają marnotrawstwo zasobów wykorzystywanych w produkcji, takich jak ziemia, woda, energia i środki produkcji. Biorąc pod uwagę takie fakty jak: – wzrost zapotrzebowania na żywność o 70% do 2050 r.; – 6% spadek wydajności upraw w wyniku zmian klimatycznych; – uznanie systemu rolno-spożywczego za największego emitenta gazów cieplarnianych; – rolnictwo zużywające 70% całej wody. Na tej podstawie podstawowym zobowiązaniem XXI wieku jest zrobienie wszystkiego, co w naszej mocy, aby zapobiegać stratom i marnowaniu żywności oraz ograniczać je. Cel 12.3 Celów Zrównoważonego Rozwoju (SDGs), przyjęty jednogłośnie przez światowych przywódców we wrześniu 2015 r., zakłada zmniejszenie o połowę marnowanej żywności na mieszkańca na poziomie detalicznym i konsumenckim do 2030 r. oraz zmniejszenie strat żywności w łańcuchach produkcji i dostaw żywności. Jesteśmy daleko w tyle z osiągnięciem tego celu i istnieje pilna potrzeba zrobienia więcej, w lepszy sposób i na wiele możliwych sposobów. Globalny średni roczny wzrost całkowitej produkcji żywności w ostatnich pięciu dekadach wyniósł 122 mln ton (FAOSTAT). Zmniejszenie o 20% utraty 1,3 miliarda ton żywności oznaczałoby zaoszczędzenie 260 milionów ton rocznie. Niepokojący jest fakt, że gospodarstwa domowe wytwarzają ponad połowę wszystkich odpadów/strat żywności. Z tego punktu widzenia kluczowe znaczenie ma dostosowanie nawyków żywieniowych konsumentów w celu zapobiegania i ograniczania strat i marnotrawienia żywności. Kampanie uświadamiające nie wystarczą w tym zakresie. Należy dalej badać nowe sposoby wykorzystania bezpiecznej żywności, która obecnie jest wyrzucana.

Kierując się tym rozumowaniem, ustanowiono te szczegółowe cele FoodConcept: – Promowanie efektywnego wykorzystania zasobów na wszystkich etapach łańcucha żywnościowego, od gospodarstwa rolnego/sklepu po konsumpcję w gospodarstwie domowym/restauracji. – Promowanie i wspieranie długoterminowych zmian zachowań w celu lepszego zrozumienia strat i marnotrawienia żywności.